اشتیاق

کی ماه بحسن رخ زیبای تو باشد

کی سرو بلطف قد و بالای تو باشد

مرغول دلاویز بنفشه به گلستان

شرمندۀ زلفین سمن سای تو باشد

تا چشم گشادست به دیدار تو عبهر

حیران شدۀ نرگس شهلای تو باشد

هر گه که تو از ناز براهی بخرامی

خواهم سرمن خاک کف پای تو باشد

گر غمزۀ شوخ تو بتاراج دراید

جان و دل و دینم همه یغمای تو باشد

ملک دو جهان را بیکی جو نستاند

سودا زده ای را گه تمنای تو باشد

تنها نه منم فتنه برخسار چو ماهت

عالم همه پر فتنه و غوغای تو باشد

«محجوبه» بفریاد و فغان است شب و روز

مشتاق رخ و زلف چلیپای تو باشد