بابا عبد العزیز خان
فرزند میرزا عطا محمد الکوزایی کندهاری سر رشته دار مالی غزنه در عصر امیر عبدالرحمن خانست که جوان دانشمند وخوش نویس ماهر بود و در مطبعه کابل از حدود ۱۳۲۳ق بحيث مصلح سنگ کار میکرد و خط نستعلیق و نسخ را از دست چپ بر است هم زیبا و خوانا می نوشت.
وی به قول میر قاسم خان ، جوان، فهیم و با درایت و صریح اللهجه بود که نامش بنابر تصادف از جمله رفقای مشروطیت اول افتاده بود و محبوس نگردید .
این جوان دلیر و پرشور ، در نهضت دوم مشروطه نیز شامل بود که در حدود ١٣٣٦ ق محبوس و با آغاز دورۀ امانی ۱۲۹۸ ش رها شد و به کندهار رفت و در آنجا کاپی نویس مطبعه واز سال ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۹ ش مدیر طلوع افغان و در دورۀ اغتشاش ۱۳۰۸ ش محبوس بود.
در سنه ۱۳۰۹ش وکیل شهر قندهار در شورای ملی انتخاب گردید ، ولی بنابر مخالفتی که با مقرری عبدالاحد خان وردک به ریاست شورا کرد، او را مستعفی ساختند و مدتی مدیر مطبوعنات وزارت خارجه بود، تاکه در۱۵ سنبله ۱۳۱۲ ش بعد از حمله محمد عظیم منشی زاده بر سفارت بریتانیا محبوس گردید و سیزده سالی در محبس سرای موتی و دهمزنگ کابل زندانی ماند.
وی در سال ۱۳۲۵ ش رها گردید و به کندهار رفت و در همین سال از طر ف مردم شهر به ریاست بلديۀ آنجا منتخب شد و در سن پیری در حدود سال ١٣٤٢ ش در کندهار وفات یافت .