|
- حکمتی بشنو به فضل ای مستعین
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- حکیمان را چه میگویند چرخ پیر و دورانها
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- خداوندی که در وحدت قدیم است از همه اشیا
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- خرد چون به جان و تنم بنگریست
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- خردمند را می چه گوید خرد؟
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- خواهی که نیاری به سوی خویش زیان را
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- خوب یکی نکته یادم است زاستاد
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- داری سخنی خوب گوش یا نه؟
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- دام است جهان تو، ای پسر، دام
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- در این مقام اگر می مقام باید کرد
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- در درج سخن بگشای بر پند
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- در دلم تا به سحرگاه شب دوشین
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- درد گنه را نیافتند حکیمان
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- دل ز افتعال اهل زمانه ملا شدم
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- دلیت باید پر عقل و سر ز جهل تهی
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- دور باش ای خواجه زین بیمر گله
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- دوش تا هنگام صبح از وقت شام
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- دگر ره باز با هر کوهساری
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- دیر بماندم در این سرای کهن من
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |
|
- دیوی است جهان پیر و غداری
قصاید
|
دیوان ناصرخسرو بلخی |
شعر |