|
- تو جان و جهانی کریما مرا
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو جانا بیوصالش در چه کاری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو چرا جمله نبات و شکری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو چشم شیخ را دیدن میاموز
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو چنین نبودی تو چنین چرایی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو چه دانی که ما چه مرغانیم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو خدای خویی تو صفات هویی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو خود دانی که من بیتو عدم باشم عدم باشم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو خورشیدی و یا زهره و یا ماهی نمیدانم
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو در عقیله ترتیب کفش و دستاری
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو دوش رهیدی و شب دوش رهیدی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو دیده گشته و ما را بکرده نادیده
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو دیدی هیچ عاشق را که سیری بود از این سودا
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو را پندی دهم ای طالب دین
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو را در دلبری دستی تمامست
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو را ساقی جان گوید برای ننگ و نامی را
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو را سعادت بادا در آن جمال و جلال
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو را که عشق نداری تو را رواست بخسب
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو ز عشق خود نپرسی که چه خوب و دلربایی
|
دیوان کبیر |
شعر |
|
- تو ز من ملول گشتی که من از تو ناشتابم
|
دیوان کبیر |
شعر |