سخن اندرناحیت تغزغز و شهرهای وی
مشرق او ناحیت چینست وجنوب وی بعضی تبت است و بعضی خلخ و مغرب وی بعضی خرخیزست و شمال وی هم خرخیزاست، اندرهمه حدود او برود و این ناحیت مهمتر ناحیت است از ترک، و بیشترین قومی بودند دراصل و ملوک همه ترکستان اندر قدیم از تغزغزبودندی، و مردمانی جنگی اند و با سلاح بسیار، و ایشان بتابستان و زمستان از جای بجای همی گردند بر گیاخوار ها، و هواهایی کی خوشتر بود و از این ناحیت [۱۷a] مشک بسیارخیزد و روباه سیاه و سرخ و ملمع، وموی سنجاب و سمورو قاقم و فنک وسبیجه و ختووغژغاوخیزد. وجاییی کم نعمت وخواسته ایشان این آلاتست کی گفتیم و گوسپند وگاو واسب است، واندرین ناحیت آبهاء بسیارست و بی عدد و توانگرترین ترکانند. وتاتارهم جنسی از تغزغزاند.
۱-جینانجکث ۲ - قصبهء تغزغزاست، شهری میانه است. و مستقر
۱ --اوسانگ. ۲ – چینانجکث: شهرچینیان.
77 12
ملکست و بحدود چین پیوسته است، بتابستان اندروی سخت گرم بود و بزمستان سخت خوش بود.
۲- وبنزدیکی وی کوهیست آنرا اطفقان خوانند، وازپس این کوه پنج دهست، ونام دهها اینست: کوزارک،جملکث،بنجیکث، بارلغ، جامغر، وملک تغزغزوبتابستان باین ده بنجیکث نشیند، واندرشمال تغزغزصحراییست، میان تغزغز وخرخیربرود تا بناحیت کیماک.
۳- کمسیغیا – دهیست اندرمیان دوکوه.
۴- ستکث – ناحیتی خردرست واو راسه دهست .
۵- ارک – شهری خردست وبنزدیکی رود خولند غونست و اندروی میوه هاء بسیارست مگرانگور، واو را هفت دهست و گویند کی ازار ک و نواحی وی بیست هزارمرد بیرون آید.
۶- کرارخون ۱ – دهیست اندرمیان ریگ، اندک نعمت و بسیارمردم.
۷- دههاء بکتگین – پنج دهست وازآن سغدیان است، واندروی ترسایان وگبرکان وصابیان ۲ نشینند،جاییی سردسیراست، وکوه ازگرد اوبرآمده
۸- کومس ارت – دهیست برسرکوهی و مردمان وی صیادانند.
خمود ۳ – جاییست کی اندروی مرغزارها وگیاخوارها وخیمها
۱-کوارخون ؟. ۲ –شاید منظورازصابیان، بوداییان باشد و با ۳۴ قسمت ۱۷ اختلاف دارد.
۳ - < خمول > یا < قمول >
78 13
وخرگاههاء تغزغزیانست وخداوندان گوسپند اند.
۱۰- جملیکث - دهیست بزرگ ومهمترایشان را بیغو۱خوانند، بیغویان آنجا نشایند وکیمیاکیان و خلخیان و یغماییان بهر وقتی این ده را غارت کردندی.
۱۱- تنزاغ ارت ۲ – کوهیست از خاک منزل بازرگانانست.
۱۲- مابنح جراباس – منزلیست و اندر وی آبیست بزرگ و گیاه بسیار.
۱۳- بلخمکان – منزلیست کی در قدیم اندروتغزغزیان بودندی واکنون ویرانست.
۱۴- سدنک – منزلیست کی دایم اندر وی برف و باران بود.
۱۵- محک ارت – منزلیست.
۱۶- ایرگوز کو کث – منزلیست اندر وی چرا گاه و چشمهاء آبست .
۱۷- اغراج ارت – منزلیست و هرگز از برف خالی نبود و اندر وی ددگان وگوزنان باراند ، وازاین کوه سروء گوزن افتد بسیار.