نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم

از کتاب: دیوان کبیر ، غزل
نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم به کسم مکن حواله که بجز تو کس ندارم چه کمی درآید آخر به شرابخانه تو اگر از شراب وصلت ببری ز سر خمارم چو نیم سزای شادی ز خودم مدار بیغم که در این میان همیشه غم توست غمگسارم