آمدن سلطان محمود بن سبکتکین رحمة الله به پای کوه اسپهبد

و عُدّتِ سلطان را قیاس نبود، و کوه را گرفتند چنان که هیچ کس(۴) چراغ نتوانستی افروخت به شب، که اندر ساعت آن خانه پرتیر کردندی، و منجنیق ها برساخت، آخر [امیر خلف] بر صلح فرو ایستاد [و] صد هزار درم(۵) او را بپذیرفت، و خطبه... و نام محمود بر یک روی نبشت(۶)... و سلطان ز آنجا بازگشت روز شنبه چهار روز گذشته از رجب سنه تسعین؛ و امیر خلف چشم داشت که امیر طاهر و سپاه سیستان شبیخون آرند بر سپاه سلطان، و ایشان غفلت کرده بودند [و] تا ساخته شدند سلطان رفته بود؛امیر طاهر از پدر هراسان گشت، عاصی شد و پیلان پدر و سپاه بر گرفت و به کرمان شد و همچنان بشد تا به پارس و هیچ کسی [با] او نایستاد.