گریختن سیمجور از سیستان

مردمان نزدیک احمد بن محمد بن عمرو رفتند که معروف بود به نیا، [و] 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۱ . والصحیح ابو عبدالله محمد بن احمد الجیحانی- نرشخی در تاریخ بخارا گوید: نثر بن احمد ....هشت ساله بود و وزارت او ابو عبدالله محمد بن احمد الجیحانی گرفت (تاریخ بخارا چاپ پاریس ص ۹۲ ) کذا فی کامل (ج۸ص ۲۵) .

گفتند که شهر نگاه باید داشت و ابو یزید خالد بن محمد بن یحیی بُندارِ کرمان(١) بود و نامه همی نبشت سوی مقتدر اندر حدیث سیستان. و او را اندران باب انگیزش(٢) محمد بن حمدان برنده(۳) همی کرد. پس نامهٔ مقتدر جواب آمد و عهد سیستان آمد نزدیک فضل بن حمید [و او] محمد بن حمدان را به خلافت خویش به سیستان فرستاد(۴) و سمرة بن الربیع را با وی؛ اندرین میانه جولاهه ای برخاست از نواحی اوق نام او ملیغ(؟) و گروهی با او جمع شدند از غوغا، وبه در شهر آمد که شهر مرا باید، و به روز چهار شنبه خطبه کرد خویشتن را به امارت، یکی او را گفت: ایهاالاَّمیر رسم و عادت خطبه روز آدینه باشد، گفت:باشد که مرا زمان [نه] باشد تا روز آدینه! همچنان که نبود. احمدِ نیا و عیّاران بیرون شدند و هم اندرین روز که خطبه کرده بود خویشتن را او را بکشتند [و] دیگر روز بیرون شدند پذیرهٔ محمّد بن حمدانِ برنده، و سمرة بن الربیع، و ایشان را با جلال و تعظیم اندر شهر آوردند غرّهٔ ذی القعده سنة احدی وثلثمایه.