دوران یزید بن ولید بن عبدالملک

یزید بن ولید بن عبدالملک که مادرش شاهفرید دختر فیروز بن کسری بود در غرۀ رجب سال 126 پنج روز پس از کشته شدن ولید بر سر کار آمد، و خورشید آن روز در حمل بود 11 درجه و 40 دقیقه و قمر در حوت 20 درجه و زحل در سنبله 20 درجه و مشتری در جوزا 3 درجه و 50 دقیقه، و مریخ در جوزا 25 درجه و 40 دقیقه و زهره در جدی 10 درجه و عطارد در حمل 21 درجه و 30 دقیقه. 

یزید مستمریها مردم را کم کرد و بدینجهت ناقص نامیده شد و شهر ها بهم خورد و از کسانی که بر او خروج کردند عباس بن ولید بود در حمص در اردن و یزید بن سلیمان در فلسطین و ابو محمد بن عبدالله بن یزید بن معاویه و سلیمان ابن هشام نیز با عباس همراهی کردند. 

یزید سه روز پس از حکومت یافتن برای برادرش ابراهیم بن ولید بولعهدی بیعت گرفت و او را به اردن فرستاد و آنان محمد بن عبدالملک را بر خویش امارت داده بودند پس به جنگ باوی ایستادند و عبدالرحمان بن مصاد را نزد ایشان فرستاد تا به آنان بگوید که خود را چرا بکشتن می دهید؟ نزد ما آئید تا دنیا و آخرت را برای شما فراهم سازیم و من برای هر مردی از شما هزار دینار ضمانت می کنم پس پراکنده شدند. 

حکومت یزید پنچ ماه بود و فتنه همه جار افرا گرفت؛ چنانکه مردم مصر امیر خود حفص بن ولید حضرمی و مردم حمص عامل خود عبدالله بن شجرۀ کندی را کشتند و اهل مدینه عامل خود عبدالعزیز بن عمر بن عبدالعزیز را بیرون کردند؛ و یزید بن خالد بن عبدالله قسری کارهای خلیفه را بدست گرفت و رئیس پلیس او یزید بن شماخ لخمی بود و فرماندهی نگهبانان او غلامش سلام و حاجب او غلامش جبیر.روزی که ولید کشته شد در خزانه اش چهل و هفت میلیون درهم بود و یزید آنها را تا در هم آخر پراکنده ساخت. 

یزید قدری مذهب بود و در سلخ ذی العقده مرد و ابراهیم بن ولید بروی نماز گزار و در دمشق بخاک سپرده شد؛ و بقولی برادرش ابراهیم او را مسموم کرد. در آن سال یعنی 126 عمر بن عبدالله بن عبدالملک بن مروان برای مردم حج گزارد و بقولی بن حجاج بن عبدالملک و ثابت بن نعیم جذامی بر مروان که در ارمنستان بود تاخت و مروان بروی ظفر یافت و بر او منت گذاشت. مروان از ارمنستان باز گشت و عاصم بن عبدالله بن یزید هلالی را بفرمانداری ارمنستان و اسحاق بن مسلم عقیلی را بفرمانداری در بند جانشین گذاشت سپس ارمنستان هم ضمیمۀ حکومت اسحاق بن مسلم عقیلی گردید.