آمدن قتیبهٔ مسلم به سیستان اندر وقت برادر خود عمرو دیگر باره
یک چند به سیستان ببود، و مردمان را تألف کرد، و مردی کاری بود و هر روز علما را جمع کردی، و باز از اینجا به بُست شد و یک چند ببود و سپاه بساخت و هزار جفت گاو و کارگر جمع کرد و دو هزار مرد برزگر و آنچه آلت برزگری باید با خویشتن به حرب زنبیل برد و آنچه شد که حرب کند و بباشد و کشت کند، چون زنبیل خبر بشنید او را آن(٣) هول آمد و بترسید و بدانست که قصد بازگشتن ندارد، رسول فرستاد و دو بار هزار هزار درم بپذیرفت که هر سال [بفرستد] و یک ساله بفرستاد، اندر ذی الحجه سنه اربع و تسعین، و قتیبه بازگشت و به سیستان آمد و زآنجا به خراسان شد و عَبدربّة این عبدالله بن عمر اللّیثی(۴) را باز به سیستان خلیفت کرد، چون روزگاری عبدربّه [اینجا ببود] باز قتیبه منیع المِنقَری(۵) را اینجا فرستاد و فرمان داد که عبدربّه را بند برنه و محبوس کن. منیع اینجا آمد و با عبدربّه نیکوئی کرد و او را محبوس نکرد، اما به رِفق و تلطف ازو مال همی ستد، خبر نزدیک قتیبه رسید او را معزول کرد و نعمان بن عوف الیَشکری را اینجا فرستاد، نعمان عبدربّه را فرو گرفت
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. اصل: لشکری. ٢. مراد این است که قتیبه دوبار به سیستان آمده یکی که در اول قصه گفت و یک بار هم درین وقت. ٣. اصل: از هول. هول آمد یعنی بیم و دهشت آمد. عقبة هولة : صعبة و امر هول. (اساس البلاغه زمخشری ج ٢ ص ۵۵۵ چاپ مصر). ۴. عمیر اللیثی (رجوع شود به حاشیهٔ ۴ صفحه ۱۴٣). ۵. اصل: المقری، و او منیع بن معویة بن فروة المنقری است (البلدان یعقوبی ص ٢٨٣).
و بند برنهاد و عذاب هاء الوان کرد و مال او بستد(۱)، اندرین میانه حجاج قتیبه بن مسلم را معزول کرد ازخراسان و سیستان و یزید بن مهلّب رابه خراسان وسیستان فرستاد(٢).