امسی و اصبح بالجوی اتعذب

از کتاب: دیوان کبیر ، غزل
امسی و اصبح بالجوی اتعذب قلبی علی نار الهوی یتقلب ان کنت تهجرنی تهذبنی به انت النهی و بلاک لا اتهذب ما بال قلبک قد قسا فالی متی ابکی و مما قد جری اتعتب مما احب بان اقول فدیتکم احیی بکم و قتیلکم اتلقب و اشرتم بالصبر لی متسلیا ما هکذی عشقی به لا تحسبوا ما عشت فی هذا الفراق سویعه لو لا لقائک کل یوم ارقب انی اتوب مناجیا و منادیا فانا المسیء بسیدی و المذنب تبریز جل به شمس دین سیدی ابکی دما مما جنیت و اشرب