گویم سخن لب تو یا نی

از کتاب: دیوان کبیر ، غزل
گویم سخن لب تو یا نی ای لعل لب تو را بها نی ای گفته ما غلام آن دم کان جا همگی تویی و ما نی این جا که منم بجز خطا نی و آن جا که تویی بجز عطا نی این جا گفتن ز روی جسم است و آن جا همه هستی است جا نی سیاره همیروند پا نی صد مشک روانه و سقا نی رنجورانند همچو ایوب دریافته صحت و دوا نی بی چشمانند همچو یعقوب بینا شده چشم و توتیا نی ره پویانند همچو ماهی بینند طریقها ضیا نی از رشک تو من دهان ببستم شرح تو رسد به منتها نی