گفت موسی لطف بنمودیم وجود

از کتاب: مثنوی معنوی ، مثنوی
گفت موسی لطف بنمودیم وجود خود خداوندیت را روزی نبود آن خداوندی که نبود راستین مر ورا نه دست دان نه آستین آن خداوندی که دزدیده بود بی دل و بی جان و بی دیده بود آن خداوندی که دادندت عوام باز بستانند از تو همچو وام ده خداوندی عاریت به حق تا خداوندیت بخشد متفق