فدیتک یا ذا الوحی آیاته تتری

از کتاب: دیوان کبیر ، غزل
فدیتک یا ذا الوحی آیاته تتری تفسرها سرا و تکنی به جهرا و انشرت امواتا و احییتهم بها فدیتک ما ادریک بالامر ما ادری فعادوا سکاری فی صفاتک کلهم و ما طعموا ثما و لا شربوا خمرا ولکن بریق القرب افنی عقولهم فسبحان من ارسی و سبحان من اسری سلام علی قوم تنادی قلوبهم بالسنه الاسرار شکرا له شکرا فطوبی لمن ادلی من الجد دلوه و فی الدلو حسنا یوسف قال یا بشری یطالع فی شعشاع و جنه یوسف حقائق اسرار یحیط بها خبرا تجلی علیه الغیب و اندک عقله کما اندک ذاک الطور و استهدم الصخرا فظل غریق العشق روحا مجسما و نورا عظیما لم یذر دونه سترا