عملِ امیر محمدِ باحفص کلانه

باز چون سال سنهٔ (كذا) خمس و تسعين اندر آمد حاجب بهشتی بیامد و خطبه باز برو کردند، تا به جمادى الأولى سنهٔ ست و تسعين او را باز طلبیدند و سیستان بر کلانیان قرار گرفت، و محمدِ باحفص را پسران بود با حفص و بونصر و بواحمد و بوالقسم، هر سال یکی به حضرت(۱) رفتی و یک سال بودی، دیگر برفتی او بازآمدی، و ایشان مردمانی جایر بودند، سیستان ویران کردند؛ و اندر سال سنهٔ (كذا) اربعمائه غلهّ تنگ شد و قحط افتاد، و خرواری گندم به دویست و چهل درم(٢) شد، و مردمان را رنج رسید، تا ماه رمضان این سال اندر آمد و خطبه بر سپاه سالار کردند امیر نصر بن سبکتکین رحمه الله، نرخ به حال خویش بازگشت و کارها نیکوتر گشت(٣).