منم آن بنده مخلص که از آن روز که زادم

منم آن بنده مخلص که از آن روز که زادم دل و جان را ز تو دیدم دل و جان را به تو دادم کتب العشق بانی بهوی العاشق اعلم فالیه نتراجع و الیه نتحاکم چو شراب تو بنوشم چو شراب تو بجوشم چو قبای تو بپوشم ملکم شاه قبادم قمر الحسن اتانی و الی الوصل دعانی و رعانی و سقانی هو فی الفضل مقدم ز میانم چو گزیدی کمر مهر تو بستم چو بدیدم کرم تو به کرم دست گشادم نصر العشق اجیبوا و الی الوصل انیبوا طلع البدر فطیبوا قدم الحب و انعم چه کنم نام و نشان را چو ز تو گم نشود کس چه کنم سیم و درم را چو در این گنج فتادم لمع العشق توالی و علی الصبر تعالی طمس البدر هلالا خضع القلب و اسلم چو تویی شادی و عیدم چه نکوبخت و سعیدم دل خود بر تو نهادم به خدا نیک نهادم خدعونی نهبونی اخذونی غلبونی وعدونی کذبونی فالی من اتظلم نه بدرم نه بدوزم نه بسازم نه بسوزم نه اسیر شب و روزم نه گرفتار کسادم ملک الشرق تشرق و علی الروح تعلق غسق النفس تفرق ربض الکفر تهدم چه کساد آید آن را که خریدار تو باشی چو فزودی تو بهایم که کند طمع مزادم نفس العشق عتادی و عمیدی و عمادی فمن العشق تدثر و من العشق تختم روش زاهد و عابد همگی ترک مراد است بنما ترک چه گویم چو تویی جمله مرادم لک یا عشق وجودی و رکوعی و سجودی لک بخلی لک جودی و لک الدهر منظم چو مرا دیو ربودی طربم یاد تو بودی تو چنانم بربودی که بشد یاد ز یادم الف الدهر بعادی جرح البعد فادی فقد النوم وسادی و سعاداتی نوم به صفت کشتی نوحم که به باد تو روانم چو مرا باد تو دادی مده ای دوست به بادم فاری الشمل تفرق و اری الستر تمزق و اری السقف تخرق و اری الموج تلاطم من اگر کشتی نوحم چه عجب چون همه روحم من اگر فتح و فتوحم چه عجب شاه نژادم و اری البدر تکور و اری النجم تکدر و اری البحر تسجر و اری الهلک تفاقم چو به بحر تو درآیم به مزاج آب حیاتم چو فتم جانب ساحل حجرم سنگ و جمادم فقد اهدانی ربی و اتی الجد بحبی نهض الحب لطبی و تدارک و ترحم به خدا باز سپیدم که به شاه است امیدم سوی مردار چه گردم نه چو زاغم نه چو خادم نزل العشق بداری معه کاس عقاری هو معراج سواری و علی السطح کسلم چو بسازیم چو عیدم چو بسوزیم چو عودم ز تو گریم ز تو خندم ز تو غمگین ز تو شادم بک احیی و اموت بک امسک و افوت بک فی الدهر سکوت بک قلبی یتکلم چو ز تبریز بتابد مه شمس الحق والدین بفروزد ز مه او فلک جهد و جهادم