شب شد ای خواجه ز کی آخر آن یار تو کو

شب شد ای خواجه ز کی آخر آن یار تو کو یار خوش آواز تو آن خوش دم و شش تار تو کو یار لطیف تر تو خفته بود در بر تو خفته کند ناله خوش خفته بیدار تو کو گاه نماییش رهی گوش بمالیش گهی دم ز درون تو زند محرم اسرار تو کو زنده کند هر وطنی ناله کند بیدهنی فتنه هر مرد و زنی همدم گفتار تو کو دست بنه بر رگ او تیز روان کن تک او ای دم تو رونق ما رونق بازار تو کو