امسی و اصبح بالجوی اتعذب

از کتاب: دیوان کبیر ، غزل
امسی و اصبح بالجوی اتعذب قلبی علی نار الهوی یتقلب ان کنت تهجرنی تهذبنی به انت النهی و بلاک لا اتهذب ما بال قلبک قد قسی فالی متی ابکی و مما قد جری اتعتب مما احب بان اقول فدیتکم احیی بکم و قتیلکم اتلقب و اشرتم بالصبر لی متسلیا ما هکذی عشقوا به لا تحسبوا ما عشت فی هذا الفراق سویعه لو لا لقاک کل یوم ارقب انی اتوب مناجیا و منادیا فانا المسی بسیدی و المذنب تبریز جل به شمس دین سیدی ابکی دما مما جنیت و اشرب