فعل و قول آمد گواهان ضمیر

از کتاب: مثنوی معنوی ، مثنوی
فعل و قول آمد گواهان ضمیر زین دو بر باطن تو استدلال گیر چون ندارد سیر سرت در درون بنگر اندر بول رنجور از برون فعل و قول آن بول رنجوران بود که طبیب جسم را برهان بود وآن طبیب روح در جانش رود وز ره جان اندر ایمانش رود حاجتش ناید به فعل و قول خوب احذروهم هم جواسیس القلوب این گواه فعل و قول از وی بجو کو به دریا نیست واصل همچو جو