ناله به دل شد گره، راه نیستان کجاست؟
خانه قفس شد به من، طرف بیابان کجاست؟
اشک به خونم کشید، آه به بادم س...پرد
عقل به بندم فگند، رخنه ی زندان کجاست؟
گفت پناهت دهد، در ره آن خاک شو
آنکه شدم در رهش خاک، بگو آن کجاست؟
روز به محنت گذشت، شام به غم شد سحر
ساقی گل چهره کو، نعره مستان کجاست؟
در تفِ این بادیه، سوخت سرا پا تنم
مزرعم آتش گرفت، نم نم باران کجاست؟
موج نلرزد بر آب، غنچه نخندد به باغ
برگ نجنبد به شاخ، باد بهاران کجاست؟
خوب و بد زندگی بر سر هم ریختند
تا کند از هم جدا، بازوی دهقان کجاست؟
برق نگه خیره شد، شوق ز دل رخت بست
خانه پر از دود شد، مشعل رخشان کجاست؟
ناله شدم غم شدم، من همه ماتم شدم
آن دل خرم چه شد، آن لب خندان کجاست؟
ابر سیه شد پدید، باز به چرخ سخن
اختر برج ادب، مرد سخن دان کجاست
هم نظر بوعلی، هم قدم بو العلا
هم نفس رودکی، هم دم سلمان کجاست؟
مرد نمیرد به مرگ، مرد از او نام جوست
نام چو جاوید شد، مردنش آسان کجاست؟
‌